poniedziałek, 19 grudnia 2016

Anaruk, chłopiec z Grenlandii



Anaruk to chłopiec, który ma 12 lat. Jest jednak bardzo silny i odważny. Jego ojczystym domem jest Grenlandia, która jest największą wyspa na świecie. Anaruk bardzo dobrze poluje na foki, morsy i reny -  są to zwierzęta mieszkające na Grenlandii. Anaruk chodzi ubrany w ciepły kaftan i ciepłe spodnie ze skór zwierząt. Jego charakterystyczne cechy to spryt i odwaga, ale jest również bardzo miły i czasami łatwowierny.

Jan J., 3c

***

Anaruk to chłopiec, który ma 12 Lat i mieszka na Grenlandii. Jest silny, zręczny i odważny. Ma ojca o imieniu Tukto, który często go zabiera na polowania. Anaruk ma pięcioletniego brata o imieniu Nukun. Każdy eskimos w lecie ubrany jest w spodnie uszyte z futra białego niedźwiedzia , bluzę ze skóry foki i buty z miękkiej skóry młodego rena. Ale lato trwa tylko 3 miesiące i jest tak ciepło jak nasza wczesna wiosna. W zimę , która trwa przez długie miesiące eskimosi chodzą otuleni w futra, tak że ledwie nosy widać. Anaruk mieszka w namiotach zrobiony ze skór foki i renów. Chociaż Anaruk nie wie co to szkoła , codziennie zdobywał nową wiedzę i umiejętności potrzebne mu do życia.

Igor M., 3c

***

Anaruk miał 12 lat-był tak silny, zręczny i odważny, że ojciec jego, Tugto, często zabierał syna ze sobą na polowania. Nawet psy i starsi chłopcy, słuchali go z uwagą. Anaruk ma młodszego brata, pięcioletniego Nukuna. Eskimosi ubierają się latem w: spodnie z białego futra niedźwiedzia, bluza ze skóry foki i buty z miękkiej skóry młodego rena. Reny są podobne do polskich jeleni. Lato w Grenlandii trwa tylko 3 miesiące. Ulubione przysmaki dzieci na Grendii to słodki tłuszcz. W Grendandii jesieni wogóle nie ma. Anaruk to opowiesć o życiu, obyczajach mieszkańców Grendandii-Eskimosów. Bohaterem utworu jest mały Eskimos, który od dzieciństwa nawykł do trudnej pracy myśliwego i egzystencji w  trudnych warunkach polarnych.  

Ola, 3c

***

Wśród gromady dzieci eskimoskich, bawiących się między namiotami na brzegu morza, rej wodził Anaruk.
Anaruk to chłopiec z Grenlandii, ma dopiero dwanaście lat jednak jest silny i odważny.
Ma pięcioletniego brata Nukuna i tatę Tugto.
Anaruk bardzo lubi chodzić na polowania z tatą i bawić się ze swoimi kolegami.
Anaruk mieszka na brzegu morza w namiotach ze skór fok i renów.
Dla ochrony przed zimnem Anaruk od stóp do głów ubrany jest w zwierzęce skóry: spodnie z futra białego niedźwiedzia, bluzę ze skóry foki i buty z miękkiej skóry młodego rena.
Jak wszyscy Eskimosi ze smakiem zajada surowe mięso ,jednak krzywiąc się na dziwaczne smakołyki , jakie podsuwa mu przybysz z południa, smakuje mu tylko musztarda. Chłopiec jest bardzo odważny ,razem z innymi Eskimosami bierze chętnie udział w polowaniach ,które są sprawnością każdego Eskimosa.
Pomimo licznych obowiązków i trudów życia na Grenlandii Anaruk jest chłopcem o bardzo żywym i wesołym usposobieniu, nie sposób wyobrazić go sobie w żadnym innym miejscu na świecie.
Amelia, 3c

 ***

Anaruk to Grenlandczyk, który od najmłodszych lat zajmuje się polowaniem na foki, reny oraz niedźwiedzie. Jest uzbrojony w harpun, łuk oraz strzały a na szyi, w skórzanym woreczku, nosi swój amulet. Gdy tylko nauczył się chodzić, dostał swój pierwszy kajak. Anaruk ma tylko dwanaście lat! Mieszka z rodzicami i pięcioletnim bratem Nukunem w namiocie zrobionym ze skóry fok i renów. Ten mały Eskimos ma ciemne oczy i jest bardzo odważny i silny, tak jak jego ojciec, Tugto. Anaruk nosi futro z białego niedźwiedzia, a na polowanie ubiera się w specjalny skórzany kaftan, szczelnie zawiązany pod brodą, wokół kostek na rękach i dookoła otworu kajaka. Tak jak każdy mieszkaniec Dalekiej Północy, Anaruk jest  skromny i prawdomówny. Jest też bardzo dzielny, ponieważ pewnego razu uratował swojego tatę przed niedźwiedziem. Prawie cała Grenlandia jest skuta lodem i nie ma zbyt wielu okazji do kąpieli, dlatego też Anaruk nie umie pływać. Chłopiec ma w swojej osadzie bardzo wielu przyjaciół, a wśród swoich rówieśników wiedzie prym podczas zabaw. 

Franek, 3c

 ***


Anaruk  to dwunastoletni chłopczyk, który mieszka w Grenlandii zwanej Krainą Lodu. Tam nie ma domów z cegły, a ludzie mieszkają w igloo. Anaruk jest silny, zręczny i odważny, dlatego tata uczy go polowania, konstruowania narzędzi oraz broni. Dla ochrony przed zimnem ubrany jest w zwierzęce skóry. Jak wszyscy Eskimosi zjada surowe mięso. Chętnie kosztuje smakołyki, które podsuwa mu przybysz.  Najbardziej smakowała u musztarda. Zadziwiający jest fakt, że nie przypadła mu do gustu czekolada, którą dzieci z innych stron świata uwielbiają. Najdziwniejszą rzeczą jaką zjadł było mydło – ja osobiście nie próbowałam i chyba się nie skuszę.



Emilka, 3c
 

wtorek, 13 grudnia 2016

"Chodzi za mną cień..."



Bardzo psotny jest mój cień,
lubi tańczyć i wygłupiać się.
Bardzo lubi mnie mój cień,
nie odstąpi mnie na dzień.
Myślę czasem o nim, że to
najważniejszy kumpel jest.
Jagoda Ch., 2f

Chodzi za mną cień cały boży dzień.
Wcale się go nie boję, bo w kieszeni mam naboje.
A gdy dzień się kończy, wtedy dzień się ze mną łączy.
Idziemy razem do spania i rano wstajemy bez gadania.
Mateusz P., 2f

Chodzi za mną cień, tato mówi, że to leń.
Babcia dała mu deserek, dziadek zabrał na spacerek.
Mój brat się go trochę boi, więc chowa się kącie w rycerskiej zbroi.
Mama woła- chłopcy, pora spać.
A cień nie chce, woli bez przerwy po ścianach latać.
Karol M., 2f

Chodzi za mną cień całą noc
chyba go zawinę w koc.
On żyć mi nie daje
i zjada całą papaję.
A jak w świetle stanę
to on włazi na ścianę.
Idź sobie cieniu,
Bo Cię uwiążę w kamieniu.
Kajetan D., 2f

Chodzi za mną cień.
Cichuteńko skrada się.
W słoneczny dzień,
Gdy słońce zaświeci,
Każdy ma swój cień-
dorośli i dzieci.
Julia H., 2f

Chodzi za mną cień cały dzień,
zwłaszcza w tą piękną jesień,
Kiedy nudzi mi się strasznie,
to on wciąż czeka kiedy zasnę,
Wtedy budzi się i idzie w wielki świat,
sprawdzić gdzie jest jego straszy brat.
Wojtek P., 2f

czwartek, 8 grudnia 2016

Mój przyjaciel


Moja przyjaciółka ma na imię Maja.
Maja jest koleżeńska, zabawna i miła.
Maja lubi się ze mną bawić i spędzać wolny czas, pociesza mnie, gdy jest mi smutno.
Moja przyjaciółka Maja dotrzymuje zawsze słowa i dochowuje każdej tajemnicy .
Zawsze mogę na nią liczyć.

Amelia B., 3 c
***

Chciałam opowiedzieć o swoich przyjaciółkach, ale opowiem tylko o jednej z nich, to miła i serdeczna kumpela i  jest dobrą uczennicą w naszej klasie, to Amelka, przyjaźnimy się od pierwszej klasy, chociaż, że mam bardzo dużo koleżanek, to Amelka to najlepsza z mojego grona przyjaciół. Cechy Amelii: miła, serdeczna, pomaga innym i jest wspaniałą koleżanką dla wszystkich. Wygląd Amelii: brązowe włosy, piwne oczy i lekko opalona jeszcze po wakacjach. Amelii ubiór to: legginsy lub jeansy, luźna koszulka i sportowe buty. I ukochany zwierzak Amelii to królik, Pan Ząbek i psy, dlatego najbardziej lubię Amelcię.    
Ola K., 3c
***

            Mam wielu przyjaciół, z którymi lubię spędzać czas.
Wśród nich jest Marysia, która zawsze dotrzymuje słowa i za to Ją najbardziej cenię.
Jest wysoka i ma piękne długie włosy, które najczęściej ma uczesane w warkocz lub w koka.
Ubiera się modnie i nosi naszyjnik z napisem „Best friends”.
Bardzo lubię się z Nią bawić w świetlicy, a na przerwach miedzy lekcjami pogawędzić o rozmaitych sprawach.
Do wspólnej zabawy najczęściej zapraszamy Paulinę i Nikolę, z którymi przeważnie gramy w kalambury.
Marysia nie przepada za bieganiem, ale bardzo dobrze radzi sobie z matematyką i ostatnio brała udział w Alfiku Matematycznym.
Jej przysmakiem są batoniki czekoladowe, które czasem przynosi do szkoły i ukradkiem mnie częstuje.
Lubi zwierzęta, a w szczególności swoją pupilkę - kotkę Pusię.
Marysia jest osobą przyjazną wszystkim i cieszę się, że mogę mieć taką przyjaciółkę jak Ona.  
Hania, 3c
***
Mój przyjaciel Janek nie dokucza mi, jest też dla mnie miły. Lubi spędzać ze mną wolny czas. Zawsze dotrzymuje słowa i mogę na nim polegać.
Franek, 3c