Święto Babci i Dziadka

Moja babcia Ewa

            Opisuję moją babcię Ewę,  która mieszka we Wrocławiu. Ma 67 lat.
Jest szczupła i niewielkiego wzrostu. Posiada niebieskie oczy, a włosy już ma siwe. Zwykle ubiera się w spodnie i bluzkę.
Babcia jest osobą pracowitą. Czasem lubi oglądać telewizję. Zazwyczaj chodzi uśmiechnięta i pełna energii, którą w lecie wykorzystuje na pracę w ogrodzie.
            Moim zdaniem moja babcia to pozytywna osoba. Ma dużo dobrych cech. Lubię jeść jej obiady, na które zazwyczaj przygotowuje mi gołąbki. Kiedy może, przyjeżdża do nas. Babcia jest z zawodu informatykiem, dlatego lubię z nią rozmawiać o tematach komputerowych. Bardzo kocham moją babcię.

Jan J., 3c

Moi dziadkowie

Moi dziadkowie to babcia Janina i dziadek Tadeusz, ale zaczniemy najpierw od babci Janiny. Babcia Janina ma 67lat, to sympatyczna i miła osoba, dużo pomaga i wspiera, można się jej wygadać. Moja babcia ma jasnobrązowe włosy i piwne oczy, babcia bardzo lubi się śmiać, szczególnie ze mną, poza tym gotuje pyszne obiady, szczególnie naleśniki. Babcia mieszka we Wrocławiu razem z moim dziadkiem. Teraz kilka słów o dziadku Tadeuszu. Dziadek ma 70lat i był złotnikiem. Teraz jest na emeryturze, bardzo mnie rozpieszcza i jest bardzo wesoły. Dziadek nosi okulary, nie ma włosów, po prostu jest łysy. Ma niebieskie oczy i trochę zadarty nos. To od strony mojego taty. Ale też mam babcię od strony mamy. To babcia Teresa, bo tak ma na imię. Babcia ma 63lata, ale wygląda starzej od babci Janiny, babcia to miła i pracowita kobieta, mieszka na wsi w Babiaku, ale teraz przebywa u mojej cioci Elizy w Lubaniu. Niestety nie mam dziadka bo zmarł. To od strony mojej mamy. I to wszystko o moich dziadkach.

Ola K., 3c

Opis mojej babci

Moja babcia ma na imię Hania i ma 65 lat.

Ma krótkie brązowe włosy i piwne oczy, najczęściej ubiera się w spódniczki i bluzki z krótkim rękawkiem.

Często sobie żartuje i opowiada mi ciekawe historie i czyta bajki.

Uwielbia gotować i piec ciasta, wychodzi jej to zresztą znakomicie.

Relaksuje się czytając gazety i rozwiązując krzyżówki.

Uwielbiam spędzać czas z moją babcią, ponieważ świetnie się ze sobą dogadujemy.

Babcia zna prawie wszystkie moje sekrety i nie zdradza ich nikomu.

Bardzo kocham moją babcię, ponieważ zawsze mogę na Nią liczyć.

 Amelia ,3c

OPIS BABCI

Bardzo kocham swoją babcię. Moja babcia ma na imię Jadzia, ma 67 lat i mieszka w Jeleniej Górze. Moja babcia ma krótkie, jasnobrązowe włosy i brązowe oczy. Ubiera się bardzo różnorodnie np. lubi sukienki w kwiaty.

Babcia Jadzia lubi spędzać czas z wnukami, czyli ze mną i moją siostrą. Chętnie gramy razem w gry planszowe. Lubi też podróżować do innych krajów.

Zawsze gdy przyjeżdżamy do babci to czeka na nas z pysznym rosołkiem. Moja babcia miała kiedyś psa o imieniu Filip. Bardzo żałuję że nie poznałem tego psa.

Igor M., 3c

Moja Babcia

Moja Babcia ma na imię Danusia i ma 74 lata. Jest szczupła, niewysoka, ma krótkie, jasne włosy i niebieskie oczy. Mieszka we Wrocławiu, bardzo blisko mojego domu, dlatego często możemy się odwiedzać. Babcia Danusia jest bardzo aktywna, co tydzień chodzi na zajęcia fitness. Czasami odbiera mnie i moją siostrę ze szkoły i wtedy zwykle wracamy pieszo. Bardzo lubię, gdy zaprasza nas na obiad i przygotowuje pierogi, zupę pomidorową albo szarlotkę, które uwielbiam. Kiedy byłem mały i nie chodziłem jeszcze do przedszkola, to opiekowała się mną Babcia. Myślę, że właśnie dlatego jesteśmy dla siebie tak bliscy i zawsze rozumiemy się bez słów. Babcia jest bardzo opiekuńcza i serdeczna, zawsze się o mnie bardzo troszczy. Uwielbia gotować, oglądać stare fotografie, filmy przyrodnicze i pielęgnować rośliny w swoim ogródku. Zna nazwy chyba wszystkich kwiatów. Lubi piesze wycieczki oraz zwiedzanie różnych miejsc. Dużą przyjemnością dla niej są wyprawy w góry. Ostatniego lata spełniliśmy jedno z marzeń mojej Babci i spędziliśmy wspólne wakacje w Chorwacji. Cieszyliśmy się słońcem, plażą i dużo zwiedzaliśmy.

Bardzo kocham moją Babcię i uwielbiam z nią rozmawiać na wiele różnych tematów, o sporcie, o szkole i w ogóle o świecie. Zawsze stara się mnie wysłuchać i zrozumieć. Mamy z Babcią mnóstwo swoich małych tajemnic… Babcia jest super!!!

,Franek B., 3c                                                                                                      

 

Moi Dziadkowie

Mam dwie Babcie i jednego Dziadka. Babcia nazywa się Janka, druga Halinka, a Dziadek Witek. Wszyscy mieszkają w Kędzierzynie-Koźlu.

Babcia Janka dobrze gotuje pierogi a Babcia Halinka kotlety schabowe, Dziadek Witek przeważnie nie gotuje, ale za to bardzo ładnie maluje.

Babcia Janka jest niskiego wzrostu ma krótkie brązowe włosy. Najczęściej ubiera się w spodnie i bluzeczki z krótkim rękawkiem (nawet w zimie). Bardzo lubi nosić różnego rodzaju kolczyki.

Babcia Halinka jest średniego wzrostu i ma krótkie siwe włosy. Najczęściej ubiera się w wygodne i eleganckie rzeczy. Nie ma kolczyków, ale za to bardzo lubi bransoletki. Jest osobą ciepłą i jednocześnie wymagającą osobą.

Dziadek Witek jest wysoki, ma krótkie ciemne włosy. Najczęściej ubiera się w koszulę i spodnie i lubi ze mną żartować. Ma bardzo łagodny charakter.

Babcia Janka uczy mnie szyć, z Babcią Halinką lubię gotować a z Dziadkiem najbardziej lubię chodzić na działkę. Z dziadkami nie sposób się nudzić!

Większość lata spędzam razem z siostrą u dziadków. Najbardziej jednak lubię jeździć z nimi nad morze do ośrodka „Ledan” w Chłopach. Już nie mogę się doczekać następnych wakacji!!!

Bardzo Kocham swoich dziadków i nie wyobrażam sobie bez nich życia.

 Hania, 3c

Opis mojej babci.

Moja babcia nazywa się Basia. Jest blondynką i często chodzi ubrana w ciemne bluzki i dżinsy. Jest też często uśmiechnięta i bardzo miła. Moja babcia gotuje też przepyszne obiady. Najbardziej smakuje mi rosół. Jak coś z bratem przeskrobiemy to babcia zawsze nam wybacza.

Jak mam ochotę coś upiec to babcia od razu się zgadza. Mimo to że jest babcią i jest na emeryturze to pracuje. Pilnuje moją dwuletnią kuzynkę Zuzię. Jak ją poproszę żeby mi coś kupiła to zawsze mi kupuje. Moja babcia mnie rozpieszcza. Kocham ją najbardziej na świecie i myślę, że ona kocha mnie tak samo jak ja ją.

Nikola, 3c

Moja Babcia

Chciałbym opisać moją kochaną babcię, która ma 66 lat i nazywa się Danuta.

            Babcia jest niska i szczupła. Ma krótkie, ciemne i kręcone włosy. Ciemne, piwne oczy i okrągłą twarz. Zawsze jest uśmiechnięta. Babcia często lubi robić sobie makijaż. Lubi się różnie ubierać. Ubiera się sportowo lub elegancko. Często nosi czarne spodnie i kolorowe bluzki . Na uroczystości nakłada sukienki, a na szyi nosi perłowe korale. Lubi się elegancko ubierać. Babcia mieszka na wsi pod Wrocławiem w dużym domu z ogrodem. Jest na emeryturze i dlatego ma dużo wolnego czasu. Babcia należy do Kobiecego Kręgu i razem z koleżankami chodzi na spacery z kijkami i jeździ na różne zawody. Również chodzi ćwiczyć na basen, a zimą morsuje. Co roku szykuje wieniec i stoisko na dożynki. Razem z dziadkiem pielęgnują ogród. Lubią podróżować do dalekich krajów. Czasami babcia pomaga mężowi w pracy. Babcia jest kochana i lubię z nią spędzać czas np. spacerując.

Jan L., 3c

Moja babcia

Moja babcia ma na imię Julita. Ma czarne włosy i brązowe oczy. Ubrana jest w różową koszulkę i brązowe spodnie.

Kocham z nią spędzać czas. Zabiera mnie do różnych miejsc np. zoo czy aquaparku. Daje mi rady i pomaga w trudnych sprawach.

Pewnego dnia wyszliśmy do parku i graliśmy w piłkę. A propos sportu moja babcia potrafi strzelać do celu z karabinu i grać w siatkówkę.

Babcia opiekuje się mną od dzieciństwa. Moje ulubione ciasto zrobione przez babcię to ciasto z kremem, galaretką i malinami.

Chociaż czasem ma śmieszne pomysły ja i tak ją rozumiem.

Razem z dziadkiem organizują spotkania naszej rodziny. Lubię się z nimi spotykać.

Babcia była siatkarką i brała udział w spartakiadach. To takie zawody sportowe. Zdobyła nawet kilka medali.

W zawodach Ligii Obrony Kobiet województwa dolnośląskiego babcia zajęła pierwsze miejsce w strzelaniu z karabinu.

Moja babcia umie też bardzo dobrze szyć na maszynie i zaszywa mi dziury w spodniach.

Bardzo kocham swoją babcię.

Adam Sz., 3c

Opis Babci

Moja babcia ma na imię Ala i ma niedawno skończyła 65 lat. W tym tygodniu miała swoje urodziny i z tej okazji kupiliśmy babci przepiękny bukiet kwiatów, a mój brat Miłek zrobił prześliczna kartkę urodzinowa. Babcia była zachwycona.

Babcia Ala jest niziutka bo jest niewiele wyższa ode mnie i zawsze kiedy się z nią widzę sprawdzam kiedy ją przerosnę. Babcia ma krótkie włosy i  schludną fryzurę, jest trochę okrąglutka ale przynajmniej mam się do kogo przytulać. I bardzo to lubię. Babcia Ala bardzo dobrze piecze i gotuje.

Najbardziej lubię kiedy ją odwiedzamy i babcia przygotuje pyszny rosół i kotleciki schabowe z ziemniaczkami. To wręcz uwielbiam. I jeszcze bardzo lubię sernik bez dodatków mojej kochanej Babci Ali.

Opowiem też jeszcze o mojej drugiej babci. Moja druga babcia to babcia Tosia. Niestety już jej nie ma z nami, ale zawsze, kiedy gram i ćwiczę grę na pianinie to o niej myślę, bo to ona zaraziła mnie miłością do muzyki i śpiewania.

Babcia była śpiewaczką operową i też jak ja uwielbiała śpiewać i występować na scenie.

Babcia Tosia robiła najlepsze naleśniki na świecie i najlepszą zupę pomidorową, którą nawet jadł mój brat, a on nie cierpi pomidorów. Bardzo za nią tęsknię i za tymi wspaniałymi naleśnikami.

Sergiusz, 3c

Opis babci i dziadka

Moja babcia ma na imię Ela i ma 63 lata. Jej włosy są krótkie i  brązowego koloru, a oczy niebieskie. Często chodzi ubrana w wełniane sweterki oraz spodnie. Uwielbia się stroić. Jak każda kobieta kocha kwiaty. Bardzo lubi czerwone róże, lilie oraz kolorowe tulipanki, które przynosi jej dziadziuś. Moja babcia często się uśmiecha, lubi żartować, a najbardziej uwielbia spędzać czas z wnukami- To chyba jej hobby:) Tak samo jak ja kocha czytać książki i piec ciasta. Zawsze gdy jest mi smutno wiem, że mogę przyjść do mojej babci, mocno się przytulić i na pocieszenie zjeść pyszne naleśniki. Ona zawsze ma dla mnie czas. Opisując moją babcię nie mogłabym zapomnieć o moim ukochanym dziadku Stasiu- chyba by i tego nie wybaczył :) Dziadek jest trochę starszy od babci,  bo ma 66 lat. Choć czasem mam wrażenie, że zachowuje się jak dwudziestolatek. Jeździ z wnukami na rowerze, rolkach oraz łyżwach. Gra w piłkę nożną, siatkówkę i świetnie pływa. Ulubionym zajęciem dziadka jest naprawa starych zegarów, które później kolekcjonuje. Ma ich ok. 80 sztuk. Drugim hobby dziadka jest jego ukochany motor, którym jeśli tylko pogoda pozwoli jeździ do pracy lub  na wycieczki. Ojej prawie zapomniałabym o wyglądzie dziadziusia. Ma on mięciutką brodę, którą zapuścił w dniu urodzin mojej mamy. Oczywiście babcia mu ją strzyże, bo inaczej wyglądał by jak Święty Mikołaj ha ha. Czasem zastanawiam się jak by dziadek wyglądałby bez brody? Chyba bym go nie poznała. O moich dziadkach można by wiele napisać ale jedno można powiedzieć: SĄ NAJLEPSI NA ŚWIECIE!!! Babciu, dziadku kocham Was i dziękuję że jesteście zawsze blisko mnie.

Emilka, 3c

 

 

Przeczytaj i zagraj!

Lubimy czytać i lubimy grać. Niezłym więc pomysłem było zaprojektowanie, stworzenie i zrecenzowanie gier, które powstały na podstawie książki „ Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkiena.

Uczniowie klasy 6b podzieleni na grupy tworzyli własne gry planszowe zgodnie z ustalonymi zasadami: gra musiała przybliżać przygody Bilbo Bagginsa, pola mogły być ułożone w dowolny, wybrany przez grupę sposób, gra musiała zawierać instrukcję.

Najprzyjemniejsze było testowanie planszówek - większość  została wysoko oceniona przez graczy.

Recenzja gry „ Hobbit”

„ Hobbit” to gra planszowa przeznaczona dla dzieci i młodzieży a także dorosłych, autorstwa Patrycji . Powstała na podstawie książki Tolkiena i niedawno ukazała się na rynku.

Gra przeznaczona jest dla maksimum czterech graczy. Uczestnik rozgrywek ma kolorowy pionek i kostką wyrzuca swój szczęśliwy lub pechowy los.

Zabawa zaczyna się od chwili postawienie pionka na polu „ Start”. Każdy gracz ma za zadanie przenieść się do świata lektury, wczuć się w swoją rolę i jak najszybciej dotrzeć do mety. Odpowiada na pytania, rozwiązuje zagadki  oraz trafia na pola przynoszące szczęście lub pecha….

Grając w „Hobbita” gracz poznaje zaskakujące postacie,  w prosty i zabawny sposób wgłębia się w lekturę oraz kształtuje w sobie cierpliwość i umiejętność logicznego myślenia.

Zachęcam do grania w tę grę, bo jest naprawdę ciekawa i uczy wielu pożytecznych rzeczy a także niesie ze sobą nie lada emocje.

Ania, 6b

Recenzja gry „ Hobbit tam i z powrotem”

30 grudnia 2016 na rynku pojawiła się gra pt. „ Hobbit tam i z powrotem” stworzona przez Kamilę, Zuzię, Olę Z. i Olę J.

Gra jest wzorowana na książce pt. „ Hobbit, czyli tam i z powrotem” autorstwa J. R.R. Tolkiena. Dzieki niej możemy przenieść się w tajemniczy i magiczny świat tej księgi oraz przeżyć przygody ramię w ramię z Bilbo Bagginsem.

Gra jest łatwa do zrozumienia, przeznaczona zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Niestety, jest trochę zbyt krótka i prosta, dlatego szybko się ją kończy. Pomysłowym elementem są ciekawe zagadki. Wygląda estetycznie, ale niektóre pola są niedokończone.

Mimo tego, że gra ma drobne niedoskonałości, pomysł jest dobry, a rozrywka przyjemna. Polecam tę planszówkę wszystkim, którzy chcą miło spędzić czas.

Milena, 6b

Recenzja gry planszowej

Dziś przyjrzymy się grze planszowej osadzonej w świecie wykreowanym przez J. R. R. Tolkiena. Stworzyli ją moi koledzy z klasy.

Gracze rzucają na przemian kością i przesuwają pionek o tyle pół, ile wypadło na kostce. Kiedy gracz stanie na oznaczonym polu, musi odpowiedzieć na pytania dotyczące książki „ Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Grę wygrywa osoba, która pierwsza przejdzie dwadzieścia dwa pola.

Gra ma niedoskonałości , takie jak: brak odpowiedzi na kartach pytań (co sprawia, że osoby nie znające dobrze książki nie wiedzą, czy odpowiedź jest prawidłowa). Dziwną zasadą jest też, że gdy gracz skorzysta z podpowiedzi , bez względu na to czy odpowie prawidłowo, czy nie, traci dwie kolejki. Gra jest ładnie wykonana wizualnie.

Gra jest polecana dzieciom do dwunastego roku życia.

Gra mi się podobała, ponieważ zawiera ciekawe pytania i jest ładnie wykonana plastycznie.

Vinek, 6b

Życzenia Noworoczne

Czerwonych bombek. Złotych trąbek. Dużej choinki. Wesołej minki. Dużo spokoju. Czystego pokoju. Fajnych prezentów i nowych talentów.

Justyna, 4d

Stanisław, 4a

W nowym roku życzę Ci mniej tego tłoku. Więcej szczęścia i radości, a mniej smutku i mniej złości. Więc wszystkiego dobrego w Nowym Roku, mój kolego.

Milena, 4d

Maciej, 4a

Stary i Nowy Rok

Stary rok odjeżdża czarną limuzyną zaś Nowy Rok przyjeżdża złotą karocą! W blasku tysiąca gwiazd i  fajerwerków ludzie żegnają stary rok, który ze smutkiem spogląda na to piękne niebo w noc sylwestrową, witając nowy, który patrzy na cały świat z wielką radością i nadzieją! Więc pozostaje tylko powiedzieć: Szczęśliwego  Nowego Roku!

Asia, 4d

Ola H., 4e

Sylwester

Już sylwester, już fajerwerki wzbijały się do chmur i zadziwiały ludzi tłum. Ludzie weseli życzenia składają-Wesołego roku- wołają, wznosząc szampana do góry, pod chmury. Już każdy dobrze wie, że 2016 skończył się. Teraz zacznie się nowy rok, wszyscy wołają go- 2017 witaj!

Martyna, 4d

Artemii, 2e

Przyjaciel

         Jeszcze nie wiedziałam, że ten dzień tak bardzo wszystko zmieni. Miałam pojechać na wycieczkę klasową, a tam zyskałam wielki dar.

Pamiętam jak obudziłam się strasznie szczęśliwa i podekscytowana, bo to był ten dzień, to dzisiaj razem z klasą mieliśmy pojechać na wycieczkę do Torunia. Już dawno byłam przygotowana i tylko czekałam i czekałam… Aż w końcu miałam wyjechać i świetnie się bawić! Zerwałam się z łóżka i tylko biegałam po domu wykonując rozmaite czynności. Wszystko zrobiłam tak szybko, że byłam za wcześnie na miejscu i zaczynałam się niecierpliwić. Podróż przebiegała doskonale. Podczas jednej z przerw w podróży byłam bardzo zmęczona, usiadłam gdzieś sama i rozmyślałam. Doszłam do wniosku, że tak naprawdę nie mam najlepszego przyjaciela. I poczułam wielką pustkę… Owszem mam zgraną klasę i uwielbiam ją za to, ale przyjaźń to dwie wzajemnie wspierające się osoby. Jedna z moich koleżanek zauważyła, że jestem smutna, podeszła do mnie i powiedziałam jej o co chodzi. Rozmawiałyśmy o tym bardzo długo. Nie wiedziałam jaką wspaniałą przyjaciółką będzie.

         Zyskałam kogoś cenniejszego, niż złoto… Zyskałam – przyjaciela. Ta historia nauczyła mnie, że nie warto myśleć o tym co było lecz o tym co będzie.

Julia S., 6a

Kącik czytelniczy

Kącik czytelniczy to dobra sprawa.
Nie tylko - to też dobra zabawa.
Przeczytaj książki na półkach ukryte,
A dostaniesz pieniążki w nich skryte.
W środku wiedza, tajemnice i zjesz je jak dżdżownice.

Wiktoria, Sandra, Maria, Laura, 4e