Przepis na bigos poetycki

Wybierz w przypadkowym porządku fragmenty znanych wierszy.  Skomponuj nowy wiersz z wybranych fragmentów, możesz dodać własne słowa oraz utworzone przez siebie środki poetyckie.

Nasze pierwsze utwory skomponowane według tego przepisu.

Sen nie na jawie

Otwieram złotą furtkę snu,
Kiedyś ciemną , głęboką nocą,
Wiatr grał piosenki w listkach
Szelest, cisza, szept i szmer.
Wiatr też usiadł na chwilę nocą
pod okrągłym, jak grosz księżycem.
Otwieram złotą furtkę snu,
chrzęst , szelest, szept i ... cisza.

Rajmund, 6c

Nocna przyroda

Już zielone płomyki drzew,

Tobie w życiu się takie nie śniły.

Dziś usiadł liść na gałązce,

i szary skowronek przyleciał.

I będę najpierw świergota słyszeć i pisk sikorek.

Codziennie będę czekał

na melodię czarną jak noc.

Sofiia, 6c

Oaza przyjemności

Usiadł liść na gałązce

Wesoły bowiem miał dzień,

lecz zobaczył z niej wodę.

Płaczącą wodę w fontannie.

Dzięcioł też to zobaczył, ale on na to: Stuku! Puku!

Listek wodę pocieszył, dzielił się swoją energią.

Ponieważ to Oaza przyjemności jest.

Gdzie błyska w słońcu za kwiatem kwiat,

Bo duży jest ten świat,

gdzie gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone śpiewają pieśni wesołe.

Gdzie księżyc błyszczy jak koralik, bo to mój sen mały…

Olaf, 6c

***

Otwieram złotą furtkę snu,

W niebieskiego mgle spojrzenia.

Stara prawdę, mądrą bajkę, piękny wiersz,

Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone.
Wiatr wesoło gra na skrzypcach,

Szelest, cisza,szept i szmery.

Księżyc mruczy i świeci 

Wolny obłok niebem goni.

Marta, 5c

***

W niebieskiego mgle spojrzenia

kiedyś ciemną głęboką noc

parsknął śmiechem cały sad.

Mówi do ciszy cisza,

wiatr wesoło gra na skrzypcach

na to dzięcioł: stuku! puku!.

Księżyc mruczy i świeci,

księżyc błyszczy jak koralik.

Pola, 5c

***

Obłoki leżą w stawie,
gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone,
płakała woda w fontannie, zakukała: kuku! kuku!
Słońce spuściło głowę, obłok zasunęło
pod okrągłym jak grosz księżycem.

Filip, 5c

***

Błyska w słońcu za kwiatem kwiat,

a za skowronkiem biegnie wiatr.

Żółtą drogą, zielonym polem,

szedł chłop z parasolem,

parsknął śmiechem cały sad.

Na to dzięcioł: stuku! puku!

A za oknem padu! Padu!

Wiatr też usiadł na chwil parę.

Księżyc błyszczy jak koralik,

kaszkę mannę jedzą mali.

Każdy lubi cały świat,

a za krzakiem wędruje krzak.

Fabian, 5c

***

Błyska w słońcu za kwiatem kwiat,

jakby go uniósł wiatr.

Żółtą drogą, zielonym polem,

ciemnym lasem, raz górą, raz dołem.

Płakała woda w fontannie,

aż się zgubiła w wannie.

Chrzęst i brzęk, zgrzyt i stęk,

stuk i puk, para w ruch.

A chmury pędzą po niebie,

tak bardzo brakuje mi Ciebie.

Melodię czarną jak noc,

czas przykryć pod ciepły koc.

Maja, 5c

***

Zielone płomyki drzew  wysyłają do błękitnych gwiazd list.
Błękitne gwiazdy bawią się z czerwonymi kwiatkami.
Fontanna zazdrości im, że mają tak wspaniały kontakt.
Z zazdrości i wściekłości zmusiła wodę do płaczu,
żeby inni popatrzyli jaka ona jest samotna.
Nagle woda usłyszała świergot, a potem pisk sikorek.
Fontanna nie czuła się już samotna i opuszczona.
Chmury jak usłyszały pisk ptaków to się wystraszyły i w niebo popędziły.
Przywitały się z księżycem, co błyszczy jak koralik,
i z góry obserwowały życie na ziemi.

Amelia, 5c

***

Nazłociło się liści,
Żółtą drogą, zielonym polem,
Wiatr grał piosenki w listkach,
Na to dzięcioł: stuku! puku!
Wiatr też usiadł na chwil parę,
Pod okrągłym jak grosz księżycem.

Natalia, 5c